Πώς η εγκεφαλική μηχανή της ενσυναίσθησης επιτρέπει στον άνθρωπο και σε άλλα ζώα να υπερβαίνουν τα αυτιστικά τους όρια;
Ο επιστημονικός όρος «ενσυναίσθηση» δεν είναι απλώς ένας επιστημονικός νεολογισμός αλλά μια θεμελιώδης νοητική λειτουργία: αναφαίρετο δομικό και λειτουργικό συστατικό των σχέσεών μας με τους άλλους, αλλά και με τον έμβιο κόσμο που μας περιβάλλει.
 |
| Στιγμιότυπο από την προσομοίωση. Υπενθυμίζεται ότι το 2022 οι αστρονόμοι κατάφεραν για πρώτη φορά να φωτογρφίσουν την υπερμαζική μαύρη τρύπα (Τοξότης A* ή Sgr A*), στο κέντρο του Γαλαξία μας |
Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι, ενώ συνήθως είναι δύσπιστοι και καχύποπτοι, αποδέχονται με μεγάλη ευκολία τις πιο εξωπραγματικές «εξηγήσεις» και τις πιο ατεκμηρίωτες «ειδήσεις» για τα σοβαρά κοινωνικοπολιτικά, οικονομικά, ιστορικά, φυσικά ή υπερφυσικά «γεγονότα», που επινοούνται από τα πιο σκοτεινά κοινωνικά «ιερατεία» και διαχέονται ελεύθερα στο διαδίκτυο και πιο επιλεκτικά από τα ΜΜΕ;
Από την ελεύθερη πτώση μιας γάτας στην ελεύθερη βούληση
Αν θεωρήσουμε ότι μια γάτα είναι ένα απομονωμένο μηχανικό σύστημα που διέπεται από την συμμετρία αντιστροφής του χρόνου της Νευτώνειας δυναμικής, τότε η ικανότητά της να προσγειώνεται στα πόδια της μετά από ελεύθερη πτώση φαίνεται ακατανόητη. Είναι ορθότερο να αντιμετωπίσουμε τη γάτα σαν ένα πλάσμα που μπορεί να αλλάξει το σχήμα του για να επιτύχει έναν σκοπό. Και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο μπορούμε να κατασκευάσουμε ένα χρήσιμο και ικανοποιητικό μοντέλο για την παρατηρούμενη κίνηση. Μπορεί κανείς να διδαχθεί πολλά μέσα από αυτό το παράδειγμα.
Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Solar Orbiter έκανε ζουμ στο μητρικό μας άστρο
Tο απόκοσμο τοπίο του Ήλιου με λεπτομέρειες που δεν έχουν την δυνατότητα να δουν συχνά οι επιστήμονες αλλά και οι φίλοι του Διαστήματος παρουσιάζει σε ένα εντυπωσιακό βίντεο ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Τις εικόνες κατέγραψε το ευρωπαϊκό διαστημικό ηλιακό παρατηρητήριο Solar Orbiter και ανάμεσα στα άλλα αποκαλύπτει φαινόμενα όπως η αποκαλούμενη «ηλιακή βροχή», τα «στεμματικά βρύα» και κώνους αερίου που ύψους δέκα χιλιάδων χλμ.
Η νέα γνώση αναμένεται να ρίξει φως σε νευροεκφυλιστικές νόσους όπως η Αλτσχάιμερ και η Πάρκινσον.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ και του Πανεπιστημίου Ludwig Maximilian στο Μόναχο εντόπισαν για πρώτη φορά στον ανθρώπινο εγκέφαλο μια εσωτερική «νευρική πυξίδα» η οποία μας βοηθά να προσανατολιζόμαστε και να «πλοηγούμαστε» σε διαφορετικά περιβάλλοντα, σύμφωνα με δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό «Nature Human Behaviour».
Καλύτερη κατανόηση των εκφυλιστικών νόσων
