Αυτό είναι το κεντρικό ερώτημα που θα έπρεπε να βρίσκεται στα χείλια όλων των ανθρώπων, αλλά, δυστυχώς, δεν βρίσκεται. Μερικοί φαντασιώνονται ότι αυτοί ειδικά θα διαφύγουν, επειδή απλώς πιστεύουν ότι η ελπίδα ή η "θετική σκέψη" τους έχει ιδιαίτερη μαγική δύναμη και μερικοί ελάχιστοι πιστεύουν ότι θα διασωθούν, επειδή διαθέτουν τα υλικά μέσα για να αντιμετωπίσουν τις περισσότερες απειλές (ανθρώπινες ή φυσικές).
"Ποιο είναι το μεγάλο μυστικό του βλάκα;" ρώτησαν κάποτε τον κ. Κόινερ "Αυτό που τον κάνει ακατανίκητο, ανυπέρβλητα κακό και πάντα νικητή;"
– Το μεγάλο μυστικό του βλάκα, χμ, για να σκεφτώ λίγο…
 |
| Η στιγμή που νεαρός Μουσουλμάνος προσεύχεται | Shuttestock |
Η πραγματική σημασία της φράσης «Αλλάχου Ακμπάρ». Ο ρόλος των ΜΜΕ στη διαστρέβλωση.
«Αλλάχου Ακμπάρ» φέρεται να φωνάζουν αρκετοί «μοναχικοί λύκοι», που πραγματοποιούν επιθέσεις στην Ευρώπη, όπως τις Βρυξέλλες, ωστόσο η έκφραση έχει μία αρκετά διαφορετική έννοια από αυτήν που της αποδίδεται.
If you haven’t read any of Bukowski’s novels yet, then you can start reading these heart-warming Charles Bukowski quotes shared by this prolific writer.
Η απελευθέρωση της ανθρώπινης σκέψης από τα δεσμά της αιωνιότητας
Ο 21ος αιώνας άρχισε μάλλον διθυραμβικά για τη Βιολογία χάρη στην αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος και την απομόνωση των εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων. Τόσες ήταν οι ελπίδες που είχαν γεννηθεί από τα παραπάνω επιτεύγματα ώστε αυτός να ονομαστεί «αιώνας της Βιολογίας» παίρνοντας τα σκήπτρα από τη Φυσική που (δικαίως) είχε χαρακτηρίσει τον 20ό αιώνα.
1 χρόνος πέρασε, ένας νέος έρχεται. Αραγε, αυτή η χρονική εναλλαγή υπάρχει «πραγματικά» ή, αντίθετα, είναι ένας βολικός τρόπος για να «μετράμε» ό,τι διαρκώς μεταβάλλεται, γύρω μας και μέσα μας;
Και τι σχέση έχει η υποκειμενική εμπειρία του χρόνου που κυλά ανεπιστρεπτί με τον «απανθρω-ποποιημένο», δηλαδή μαθηματικά αφηρημένο χρόνο της φυσικής;
Προς έναν δεύτερο θερμοδυναμικό νόμο για τους ζωντανούς οργανισμούς
Μια νέα θεωρία που σχετίζεται με τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής περιγράφει την κίνηση των ζωντανών βιολογικών συστημάτων, περιλαμβάνοντας την κυτταρική μετανάστευση μέχρι και τα πουλιά που ταξιδεύουν.
Σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Neuron, τα ανθρώπινα όντα σκέφτονται με βασανιστικά αργή ταχύτητα, περίπου 10 bit ανά δευτερόλεπτο – θυμούνται, λαμβάνουν αποφάσεις και φαντάζονται τα πράγματα με αυτόν τον ρυθμό.
"Είμαι ένας άνθρωπος γελοίος. Τώρα με λένε τρελό. Θα ήταν τίτλος τιμής αν για αυτούς δεν εξακολουθούσα να είμαι το ίδιο γελοίος. Αλλά δεν δυσανασχετώ πια, όλος ο κόσμος μου είναι αρκετά συμπαθής, ακόμη κι όταν με κοροϊδεύουν και θα έλεγε κανείς, πως τότε ίσα ίσα μου είναι συμπαθής. Θα γελούσα κι εγώ μαζί με αυτούς ευχαρίστως, όχι τόσο για μένα, αλλά για να τους κάνω ευχαρίστηση, αν δεν δοκίμαζα τόση θλίψη κοιτάζοντάς τους. Θλίψη να βλέπω πώς δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αυτή την αλήθεια που γνωρίζω εγώ. Τι σκληρό είναι να την γνωρίζεις μόνος εσύ! Αλλά δεν θα καταλάβουν, όχι, δεν πρόκειται να καταλάβουν.Άλλοτε υπέφερα πολύ να περνώ για γελοίος δεν φαινόμουν.
H ταχύτητα της σκέψης μοιάζει με… χελώνα μπροστά σε αυτή της μετάδοσης ψηφιακών δεδομένων.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται τις σκέψεις εκατομμύρια φορές πιο αργά από τον ρυθμό που μεταδίδονται οι πληροφορίες μέσω ασύρματων συνδέσεων στο Διαδίκτυο, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Κατά το 1827 ο Άγγλος βοτανολόγος Robert Brown
πρωτοπαρατήρησε με το μικροσκόπιο την τρεμουλιαστή κίνηση μικρών κόκκων
γύρης πάνω στο νερό. Είδε ότι οι κόκκοι γύρης χόρευαν ακατάπαυστα με
κίνηση ακανόνιστη και τυχαία που αρχικά θεωρήθηκε σαν μια μορφή ζωής.
Τον 1ο μ.Χ. αιώνα οι φιλόσοφοι επιζητούν την προσοχή του ρωμαϊκού κόσμου. Είναι πολλοί, κυκλοφορούν σε όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας και δίνουν το στίγμα τους -όχι πλέον με τον φιλοσοφημένο τους λόγο- αλλά με την επιτηδευμένη τους εμφάνιση που υπερβαίνει τα όρια της ευπρέπειας.
Πρόκειται για εφαρμογή που αναλύει δεδομένα υγείας, εισοδήματος και τρόπου ζωής.
Στη γεωγραφική περιοχή της Ουκρανίας-Ρωσίας που το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, στα τέλη του 19ου αι. ευδοκίμησαν οι λεγόμενες τολστοϊκές κοινότητες. Κοινοβιακές, αναρχοχριστιανικές κοινότητες. Σίγουρα οφείλουμε να διευκρινίσουμε, ότι ο Τολστόι δεν συμμεριζόταν τον όρο «τολστοϊσμός», ενώ παράλληλα και η χρήση του συνθετικού όρου «αναρχοχριστιανισμός» εμπεριέχει ουσιαστικά δυο αντίθετες μεταξύ τους έννοιες.
«Μπορεί να είμαι ο Τολστόι, αλλά δεν είμαι τολστοϊκός», έλεγε ο γνωστός λογοτέχνης. Ενώ ο αναρχοχριστιανισμός διακρίνεται από μια σύνθετη και πολλές φορές ετερόκλητη παρουσία απόψεων και πρακτικών. Δεν αποτελεί έναν συμπαγή «χώρο» αλλά σίγουρα υπάρχουν βασικοί και κοινοί πυλώνες που τον οριοθετούν. Η διδασκαλία του Ιησού, ο πασιφισμός, ο λιτός τρόπος ζωής είναι μερικοί από αυτούς. Ασφαλώς η Αναρχία, ξεκάθαρα αντίθετη σε κάθε μορφής επιβολή, ιεραρχία και εξουσία, τάχθηκε και τάσσεται αντίθετη σε κάθε -ισμό είτε πολιτικό είτε θρησκευτικό
Εν προκειμένω, η θρησκεία αποτελούσε ακόμη έναν καταπιεστικό μηχανισμό μέσω και της ιεραρχικής εξουσίας που επέβαλλε και επιβάλει η Εκκλησία. Πέραν των δογματισμών, όμως, που αυτή φέρει αποπροσανατολίζοντας και περιορίζοντας τη δυναμική ελευθερίας των ανθρώπων, ο Αναρχοχριστιανισμός ορίζεται, με αρκετούς βαθμούς ελευθερίας, μέσα από τους κοινούς τόπους των δυο αυτών τάσεων. Οι αναρχοχριστιανικές τολστοϊκές κοινότητες, ορθόδοξες στο θρησκευτικό δόγμα, δεν αποτελούν τις πρώτες ή τις μόνες συνδηλώσεις κοινωνικού και θρησκευτικού. Λίγους αιώνες νωρίτερα είχαμε το εξεγερτικό πνεύμα του θεολόγου Τόμας Μύνστερ και τις εξεγέρσεις που λάμβαναν χώρα στη κεντρική Ευρώπη. Ενώ κατά τη σύγχρονη εποχή συναντάμε τη λεγόμενη Θεολογία της Απελευθέρωσης στη Λατινική Αμερική, που αποτελεί θεωρητικά τον διάλογο μεταξύ θεολογίας και μαρξισμού, αλλά που ταυτόχρονα σε πολλές περιπτώσεις ενίσχυσε και υποστήριξε «απελευθερωτικά ένοπλα κινήματα», όπως αυτό των Σαντινίστας στη Νικαράγουα.
