Πώς ο Αϊνστάιν έσωσε την θεωρία των μαγνητών

Ένα δοκιμαστικό φορτίο q κινείται παράλληλα με το ηλεκτρικό ρεύμα ενός ευθύγραμμου αγωγού,
(α) Στο σύστημα αναφοράς του εργαστηρίου ο ευθύγραμμος αγωγός, ως προς τον οποίο τα θετικά φορτία είναι ακλόνητα, βρίσκεται σε ηρεμία. Το ηλεκτρικό ρεύμα δημιουργείται από ηλεκτρόνια που κινούνται προς τα δεξιά με ταχύτητα v₀. Το συνολικό ηλεκτρικό φορτίο στον αγωγό είναι μηδέν. Δεν υπάρχει ηλεκτρικό πεδίο έξω από τον αγωγό.
(β) Στο σύστημα αναφοράς όπου το δοκιμαστικό ηλεκτρικό φορτίο βρίσκεται σε ηρεμία, τα θετικά ιόντα κινούνται προς τα αριστερά με ταχύτητα v και τα ηλεκτρόνια κινούνται προς τα δεξιά με ταχύτητα v’_ο. Η γραμμική πυκνότητα των θετικών φορτίων είναι μεγαλύτερη από τη γραμμική πυκνότητα των αρνητικών φορτίων (η γραμμική πυκνότητα συμβολίζεται με λ). Ο αγωγός φαίνεται θετικά φορτισμένος και δημιουργεί εξωτερικό ηλεκτρικό πεδίο E’_r, το οποίο δημιουργεί δύναμη qE’_r στο ακίνητο δοκιμαστικό φορτίο q.
(γ) Αυτή η δύναμη στο σύστημα αναφοράς του εργαστηρίου παίρνει την τιμή qE’_r/γ, η οποία είναι ανάλογη με το γινόμενο της ταχύτητας v του δοκιμαστικού φορτίου και του ηλεκτρικού ρεύματος στον ευθύγραμμο αγωγό, -λ₀v₀ .
Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο βιβλίο του Εdward Purcell: ‘Electricity and Magnetism‘

Δείτε ολόκληρο το άρθρο και το video εδώ:

https://physicsgg.me/2023/09/19/%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%bf-%ce%b1%cf%8a%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b9%ce%bd-%ce%ad%cf%83%cf%89%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bc%ce%b1%ce%b3/