Το BBC καταγράφει τα παράδοξα του χρόνου ανά τον κόσμο - και στο διάστημα.
Η αρχή έγινε από τα τρένα...
Η ανάπτυξη των σιδηροδρόμων ήταν αυτή που κατέδειξε τις διαφορές της μέτρησης του χρόνου σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Καθώς το δίκτυο των σιδηροδρόμων επεκτεινόταν, ήταν απαραίτητη η εφαρμογή ενός κοινού συστήματος μέτρησης της ώρας.
Τον 19ο αιώνα, στις ΗΠΑ κάθε πόλη είχε τη δική της ώρα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση στους επιβάτες και στους χειριστές των τρένων.
Τελικά, οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι καθιέρωσαν 100 (!) ζώνες ώρας, πριν περιοριστούν στις τέσσερις στις ΗΠΑ.
Η Κίνα και η μία ζώνη ώρας
Στην Κίνα υπάρχει μία μόνο ζώνη ώρας, γεγονός που λόγω της έκτασης της χώρας έχει οδηγήσει σε ορισμένα παράδοξα.
Η ώρα Πεκίνου ισχύει σε ολόκληρη την Κίνα, γεγονός που σημαίνει ότι και αυτοί που ζουν στην άλλη άκρη της Κίνας, στην δυτική συνοικία Σιτσιάνγκ για παράδειγμα, έχουν ώρα Πεκίνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλοί να ξεκινούν την ημέρα τους πολύ νωρίς το πρωί και να εργάζονται μέχρι αργά το βράδυ. Μάλιστα, σε ορισμένες περιοχές δεν είναι σπάνιο να βλέπει κανείς ηλιοβασίλεμα τα... μεσάνυχτα!
Η απόφαση να υπάρχει μόνο μία ζώνη ώρας είναι πολιτική, σημειώνει το BBC. Κάποιοι στην επαρχία Σιντζιάνγκ -όπου ζουν οι Ουιγούροι- χρησιμοποιούν την λεγόμενη «ώρα Σιντζιάνγκ» ως μια μορφή επανάστασης κατά της κεντρικής κυβέρνησης της Κίνας.
Πολιτικοί είναι και οι λόγοι της αλλαγής ώρας στη Βόρειο Κορέα, ενώ για πολιτικούς λόγους αποφάσισαν τα νησιά Σαμόα να υιοθετήσουν την ώρα της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας το 2011. Το αποτέλεσμα; Η χώρα δεν έζησε ποτέ την 30ή Δεκεμβρίου 2011.
Οι ζώνες του τετάρτου
Στις περισσότερες περιοχές του πλανήτη η ώρα διαφέρει από την ώρα Γκρίνουιτς κατά ακέραιο αριθμό ωρών. Στο Νεπάλ, όμως, η ώρα είναι 5 ώρες και 45 λεπτά μπροστά σε σχέση με την ώρα Γκρίνουιτς, καθώς ορίζει τον μεσημβρινό στο Γκαουρισανκάρ, ένα βουνό ανατολικά του Κατμαντού.
Η διαφορά του ενός τετάρτου ανάμεσα στο Νεπάλ και την Ινδία βρίσκεται στο επίκεντρο ενός εθνικού ανεκδότου: Σύμφωνα με αυτό οι πολίτες του Νεπάλ είναι πάντα κατά ένα τέταρτο καθυστερημένοι (οι εκείνοι της Ινδίας φτάνουν πάντα ένα τέταρτο νωρίτερα).
Στον Βόρειο και τον Νότιο Πόλο τα πράγματα περιπλέκονται, καθώς οι πόλοι δεν διαθέτουν ζώνες ώρας. Μάλιστα, στον Βόρειο Πόλο αρκετές χώρες έχουν στήσει σταθμούς έρευνας που ακολουθούν τις ζώνες ώρας των χωρών τους.
Στον Νότιο Πόλο, ο μοναδικός σταθμός έρευνας ανήκει στις ΗΠΑ αλλά χρησιμοποιεί ώρα Νέας Ζηλανδίας, καθώς οι ερευνητές φτάνουν εκεί από το Κράιστσερτς.
Η ώρα της σελήνης
Και σαν να μην έφταναν τα μπλεξίματα με την ώρα στη Γη, η ανθρωπότητα επιχείρησε να ορίσει ώρα και για τη Σελήνη.
Μετά την προσσελήνωση το 1969, ο αστρονόμος Κένεθ Λ.Φράνκλιν δημιούργησε ένα ρολόι για όσους πήγαιναν στο φεγγάρι τη δεκαετία του 1970.
Η ώρα αποκαλείτο σεληνιακή και αποτελείτο από 29,530589 γήινες ημέρες. «Το ρολόι δεν πούλησε πολύ» ανέφερε μια νεκρολογία του Φράνκλιν.
Σεληνιακή ώρα εφηύρε και ένας σουηδικός οργανισμός για τις... μελλοντικές αποικίες στο φεγγάρι.
Όσο για τους αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό; Κάποιοι φτάνουν σε ώρα Καζακστάν, καθώς εκείνη είναι η χώρα αναχώρησης, αλλά οι περισσότεροι ακολουθούν τον Συγχρονισμένη Παγκόσμια Ώρα (UTC).
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog TEO O ΜΑΣΤΟΡΑΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.